Afgelopen week was het ‘World Doula Week’ en als apetrotse Doula mocht ik dat dit jaar al voor de tweede keer meevieren! Dat ik deze week dan ook mijn tweede geboorte mocht begeleiden, maakt dat echt helemaal geslaagd voor mij! Toen er, ergens midden december, een mailtje van de mama van Léonie tevoorschijn kwam, sprong ik een gat in de lucht – want ein-de-lijk kon ik nog eens uitkijken naar een nieuwe geboorte! Als beginnende Doula, in een regio waar dit nog niet zo bekend is én in coronatijden, is het niet echt evident om snel te groeien in wat ik op vlak van geboortebegeleiding doe. Begin januari zag ik haar voor het eerst, en maakten we kennis in mijn gloednieuwe praktijkje. Met haar pittig parcours van onder andere een IVF-traject, en het feit dat ze er helemaal alleen voor zou staan op het moment van de geboorte, maakte voor haar dat een Doula waarbij ze zich echt 200% op haar gemak zou voelen echt een heel belangrijk dingetje was. Ze liet het even bezinken, en dacht nog eens na over eventuele andere Doula’s met wat meer ervaring als mij, maar kwam uiteindelijk toch weer terug bij mij terecht, want blijkbaar had ik met mijn eigen krachtig verhaal van het afgelopen jaar indruk gemaakt bij haar. We zagen elkaar niet meer in real life (danku, corona) en in tussentijd werd ze door haar vroedvrouw goed voorbereid op wat er zou komen. We belden elkaar nog wel, en stuurden dagelijks berichtjes. Geboortewensen werden uitvoerig besproken en concrete afspraken werden gemaakt. Op donderdag 25 maart zou ze ’s avonds binnen gaan in het ziekenhuis om ’s anderendaags ingeleid te worden omwille van een hoge bloeddruk en verkalking van de placenta. Ik keek er naar uit om dit alles weer mee te mogen maken, weer een ervaring erbij! Vrijdag rond 11.30u kwam ik aan in Sint-Augustinus, intussen ging zij door een weeënstorm en besloot ze – ookal wilde ze dat oorspronkelijk niet – te kiezen voor een epidurale. Eind augustus ’19 deed ik, toen ik nog student Vroedkunde was, mijn tweede stage op de materniteit in ditzelfde ziekenhuis. Ik keek er naar uit om die ziekenhuisgangen nog eens een keertje te doorwandelen, maar wist op voorhand dat dit ook veel bij mij zou losmaken. Tijdens mijn allerlaatste stage, was ik zowel mentaal als fysiek zo op, en ik merkte hoe langer en hoe meer ik daar toen was, dat ik daar echt niet meer op mijn plaats was. Mijn lijf was op, en ik kon dit niet meer aan. De periode die daarop volgende was hels, maar heeft mij gebracht waar ik nu sta en daar ben ik trots op. Eens aangekomen op de verlosafdeling werd ik als Doula vriendelijk onthaald door een vroedvrouw die oprecht geïnteresseerd was in mijn verhaal. Intussen was de epidurale geplaatst en de rust weergekeerd in verloskamer 1. De volgende uren, en uiteindelijk de rest van de dag, bestond uit geduldig wachten en uitkijken naar de volgende controles en hopen op meer ontsluiting. De baby liet lang op zich wachten, was een sterrenkijkertje, maar door (ondanks de epidurale toch) verschillende houdingen aan te nemen draaide ze toch nog in de juiste houding en vanaf dat moment verliep alles een tikkeltje sneller. De zwangere stond alleen voor en kreeg gelukkig de beste zorgen mee van een lieve vriendin die voor haar paraat stond. Zo mooi om te zien met hoeveel liefde zij voor haar zorgde. Om iets voor middernacht was er eindelijk het moment waar we al de hele dag naar uitkeken. 10 centimeter! De vroedvrouw besloot de baby nog eerst even zelf de tijd te geven verder in te dalen, in tussen de gynaecoloog op te bellen, en tijd te nemen om te luisteren naar haar geboortewensen. Zò mooi en fijn dat ze dat ook effectief deden, en er rekening mee hielden op het moment dat het dan eindelijk zover was. Om 0.25u werd Léonie geboren. Een klein meisje van 2,780 kg en 49 cm. Ik maakte, om haar geboortealbum compleet te maken, nog wat fotootjes van Léonie en haar mama samen en liet ze dan met hun tweetjes bekomen van deze pittige reis. Moe maar tevreden wandelde in terug naar de uitgang van het ziekenhuis, met de conclusie dat wat ik nu doe toch écht écht écht MIJN ding is.
Doula Linde 